10 miljoen mensen midden in de woestijn

Hoi allemaal!

Voor degene die het nog niet weten, even een korte inleiding. Afgelopen maandag ben ik voor vijf en een halve maand naar Peru vertrokken voor een stage bij een dierenopvang midden in de jungle van de amazone. En als je dan de kans krijgt om zo iets te doen wil je natuurlijk ook iets van het land zien, dus heb ik een maand extra gepland om te reizen. Ik wil niet beloven dat ik door schrijf op dit blog (er zijn hier zo veel leukere dingen te doen haha) maar voor nu in iedergeval een kleine update;)
Ik vloog op Lima, de hoofdstad van Peru. Met 10 miljoen mensen is deze stad is onvoorstelbaar groot, druk en chaotisch en ligt bovendien in de woestijn. Gelukkig kon ik bij mijn peetooom Warmolt verblijven, die een aantal jaar geleden hier is gaan wonen. Hij werkt voor een project genaamd Aynimundo (http://aynimundo.org/) die zich onder andere inzet voor het verbeter van het leven in de slopenwijken, bijvoorbeeld door de bouw van nieuwe scholen, lesprogamma´s aan te bieden en ze zetten zich ook in voor mensen met een peberking, vooral de verstandelijk gehandicapten worden hier erg slecht behandelt en worden verstopt door de familie wegens schaamte. Aynimundo werkt altijd vanuit de visie dat de mensen die bij het project betrokken zijn veel zelf mogen bepalen en doen. Het was een mooie ervaring om het werk van Aynimundo van dichtbij te zien. In de slopenwijken zijn was bijna onwerkelijk, maar ik heb ook leuke dingen gezien, bijvoorbeeld een dans, zang en theater voorstelling van kinderen met een beperking. De vrolijke en lachtende gezichten zal ik niet vergeten, aan het einde van de voorstelling danste iedereen met ze mee.
De volgende dag was het einde van de zomer periode wat werd afgesloten met een feest voor alle medewerkers van Aynimundo. Daar ontmoete ik ook een peruaanse bioloog. We hebben denk ik wel drie uur gepraat, waarbij hij me heel veel heeft geleerd over de geologie en de ecologie van Peru, zijn enthosiasme was geweldig en het is leuk dat ik nu al veel weet over de landschappen waar ik later door heen zal reizen.
Vandaag ben ik vertrokken uit Lima, naar het zuiden. Nu stond ik er echt alleen voor, en ik moet toegeven ik vond het best een beetje spannend. Eenmaal in de bus ging dit gevoel gelukkig al snel over, ik raakte aan de praat met een aardige Peruaan, die me nog meer over het land heeft verteld. Hij ging helaas ergens anders naar toe, maar toen ik uit de bus stapte kwam ik gelukkig een franse jongen tegen die ook alleen aan het reizen was. We hebben een heel leuk hostel gevonden, wat gegeten en nog meer andere backpackers ontmoet.
Kortom tot nu toe heb ik het heel erg naar mijn zin en zijn bijna alle zenuwen en onzekerheden over het alleen reizen verdwenen :)